Programación e mediación cultural: artes escénicas e libro. Con Paulo Rodríguez e Yolanda Castaño

Por Miguel Torres

Nesta sesión coñecemos o traballo de dous profesionais como son Paulo Rodríguez, director do Teatro Rosalía de Castro, e Yolanda Castaño, poeta e entre outros proxectos organizadora do “Poetas Di(N)Versos”. Con eles fixemos un percorrido por certas técnicas de programación nos ámbitos nos que traballan, puidemos coñecer proxectos interesantes e abordamos algúns tips para economizar os recursos, sobre todo pola banda de Yolanda.

 

2018 01 31 libro e artes escenicas 2Na primeira parte da aula, estivemos con Paulo Rodríguez.  Explicounos os tres niveis do teatro: político, estratéxico e operativo.  Tamén nos explicou o que polo menos na miña opinión resultou máis interesante: a lóxica e criterios aos que debe atender un xestor á hora de facer unha programación, sen buscar sinxelamente o cheo do teatro, o cal non é o único importante, e menos nunha institución pública.

Para explicar isto Paulo apoiouse nun dos proxectos que coordina como é o TRC DANZA, que atende a uns criterios moi marcados como pode ser a filosofía da programación expandida, concepto que parte da interrelación do público e o artista facendo unha comunidade na que todos xeren contidos e compartan experiencias. E con este punto de partida a programación consta de catro patas fundamentais como explican na páxina web:

  • A apertura das claves da obra do artista convidado coas distintas comunidades locais, por medio do deseño específico de accións que relacionen ao artista e a cidadanía máis aló da presentación no teatro.
  • As colaboracións cos distintos espazos e comunidades desta cidade de forma plural, diversa e inclusiva.
  • A responsabilidade de xerar elementos que contextualicen de xeito adecuado a todos e cada un dos artistas convidados.
  • O empeño por visibilizar de forma rigurosa, específica e cuidada as experiencias que nos brinda este programa.

 

Ademais disto tamén resultou moi interesante na parte de Paulo coñecer o método de pagamento do Teatro Rosalía de Castro, co seu escalado de prezos, e  incluso o seu método, na miña opinión acertado, na que se promove á xente a ir ao teatro, facendo un desconto do 50% a aqueles grupos que sumen 20 persoas.

Por último, desta primeira parte tamén destaco que nos explicase en que se enfocan os diferentes espazos culturais públicos da cidade da Coruña, como por exemplo, o Fórum Metropolitano, orientado a un público familiar, infantil, á maxia e para teatro non profesional; o Ágora, no que ten lugar o Bebé escena e un ciclo de circo, ou o teatro Rosalía de Castro, orientado máis a un teatro profesional e para un público adulto.

 

 

Despois do descanso, e do café regulamentario, na segunda parte da aula, estivemos con Yolanda Castaño.2018 01 31 libro e artes escenicas 4

Ela abordou a sesión explicando os seus proxectos, como é o Poetas Di(N)Versos, un dos poucos ciclos fixos de poesía en España, e que pon mes a mes un poeta galego/a xunto con un estranxeiro/a través dun fío condutor común, involucrando tamén a diferentes librarías de Coruña que se suman ao proxecto cun pequeno posto de venta ao finalizar o evento, que tamén é gravado.

O que resulta tamén interesante é a forma de promocionar un evento que sucede un día ao mes, e no cal Yolanda nos comentaba como optara por roldas de prensa trimestrais, e tamén como resulta lóxico anunciar ao final de cada sesión a data da seguinte.

Outro dos proxectos que nos comentou Yolanda foi  Con barqueira e remador, un obradoiro de tradución poética internacional da Illa de San Simón, o cal resultou ben curioso de coñecer.

Da súa sesión destaco os tips que deixaba entrever mentres explicaba os seus proxectos, como poden ser:

  • No caso da xestión de públicos do ciclo de poesía, a busca das especificidades dos poetas invitados resultaba interesante para contactar con eses colectivos que coincidían nesas especificidades dos poetas. Como por exemplo: se un poeta fala do fogar e da súa estrutura os estudantes de arquitectura poderían estar interesados.
  • Por outra banda, máis relacionado coa economía de recursos e partindo de novo do proxecto Poetas Di(N)Versos, pero que é aplicable a case calquera proxecto, falounos da importancia de coñecer a rede do sector no que nos movemos para solventar de xeito mais económico a loxística de traer, no caso de Yolanda, un poeta estranxeiro. Por exemplo, se un poeta é americano, pero xusto a semana do teu evento está en Londres, semella lóxico pagarlle a viaxe unicamente dende Londres.
  • Tamén relativo a economizar recursos e que resultou interesante coñecer, Yolanda falounos dos programas de mobilidade de certos países que en ocasións poden abonar o transporte, como poden ser as propias embaixadas, Acción Cultural Española, o Instituto Iberoamericano de Finlandia ou o Instituto Polaco de Cultura.

2018 01 31 libro e artes escenicas 1

Finalmente as 20:30 rematamos a aula e como é tradición dirixímonos ao Cesto para tomar unha caña.

 

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *


*