Curso de Experto Universitario en Xestión Cultural na Universidade de Santiago de Compostela (2016-17)

Prácticas do alumnado desta edición 2016-17

Para propiciar unha inmersión total no mundo profesional e para aplicar os contidos nos que afondamos na aula, o Curso ofrece unhas prácticas optativas en institucións e empresas culturais de referencia, a realizar durante un tempo mínimo de 120 horas e máximo de 350 horas.

A experiencia busca ser o máis persoalizada aos intereses e dispoñibilidade do noso alumnado, a quen tamén aconsellamos e recomendamos as entidades nas que mellor poden encaixar.
Así, este ano as prácticas son no Departamento de Acción Cultural da Fundación Cidade da Cultura (Ruth Sousa, na foto da esquerda), en 7H Cooperativa (Rebeca Mariño), Asociación Cultural Xan de Arzúa (Juan Antonio Seara), Centro Dramático Galego (César No Cortiñas), Chévere (Agustín Bolaños), Cultura do Concello de Culleredo (Lois Anxo Ferreiro), Cultura do Concello de Vilagarcía de Arousa (Fernando López), Correveydile (Lola Mera, na foto da dereita), Dotbeat (Andrea Verdú), Edicións Positivas (Uxía Castro), Fundación Luis Seoane (Marcos Seoane), O Cable Inglés (Tamara Casás), ONP Productions-Resurrection Fest (Ángel Piñeiro), Sinfónica de Galicia (Marcos Seoane) e Urdime (Eva Colmeiro).

Queremos agradecer expresamente a todas estas entidades e todas as persoas que se fan cargo, nas mesmas, da titoría do noso alumnado. Sen elas e o seu esforzo de acollida, esta parte tan importante de #aprenderfacendo non sería viable.

Graciñas.

Xornada formativa con Xavier Marcé e Escena Galega

Nunha nova cita complementaria ao Curso, a comunidade de alumn*s e ex-alumn*s puido compartir unha interesante xornada formativa sobre #XestiónCultural e artes escénicas coas compañías asociadas a Escena Galega.

A cita contaba cun convidado de luxo: Xavier Marcé, ex-director do Institut Català de les Empreses Culturals, vicepresidente do Grupo Focus e ex-director de recursos do Instituto de Barcelona Cultura, sendo actualmente asesor desta área no Ajuntament de Barcelona.

Moi agradecidos a #EscenaGalega, especialmente a Diego Vázquez Meizoso e á súa presidenta (e ex-compañeira no Curso) Belén Pichel polo convite!

 

Presentación final dos proxectos 2016-17 e unha sorpresa

O pasado venres, 9 de xuño, celebramos no Salón de Graos da Facultade de Económicas a última aula do Curso na súa edición 2016-17. Durante a mesma presentáronse os proxectos finais dos diferentes equipos, gozamos cunha actividade sorpresa e festexamos no bar O Cesto, cuns petiscos diante.

A sesión comezou cunha noticia magnífica: o nomeamento do compañeiro Marcos Seoane como novo director do Conservatorio de Culleredo. Marcos tivo a ben agasallarnos cun breve discurso no que, visiblemente emocionado, admitiu que ese logro non tería sido posible sen o enorme caudal de coñecementos e ilusión adquiridos durante o Curso ;)

A continuación, xa repostos, procedemos á presentación dos proxectos. Cada equipo dispuña de 15 minutos para realizar a súa exposición e para responder ás dúbidas e recibir as réplicas e suxestións do resto da clase. O primeiro deles, VITE NAZÓN, propuxo unha intervención no barrio compostelán de Vite. A súa iniciativa consistiu na xestión temporal dunha serie de locais baleiros, con vistas a fortalecer a identidade do barrio e o seu dinamismo social e económico. Máis ao concreto, planearon a constitución dun espazo de coworking cun mesto programa de actividades ligadas ao tecido comunitario do barrio, e a habilitación de catro espazos dedicados a residencias culturais e creativas, nas disciplinas da moda, da arte, da música e do teatro.

O segundo dos proxectos, a realizar no territorio raiano do Couto Mixto, propuxo a celebración dun FESTIVAL ASTROMÁNTICO, de música, natureza e gastronomía, coincidindo co fenómeno da chuvia das Perseidas, a mediados de agosto. Esta actividade estaría dirixida aos amantes da astronomía, pero tamén a público familiar que se despraza en autocaravanas. O festival incluiría roteiros guiados no que a veciñanza mostrase a cultura local aos visitantes. O slogan deste proxecto foi ben poético e elocuente: “No ceo non hai fronteiras”.

A terceira das presentacións levou por título O PARQUE FAISE ESCOITAR e tivo como protagonista ao parque natural das Fragas do Eume. O equipo promotor identificou dúas problemáticas no lugar: a escasa divulgación dos valores patrimoniais do parque e os impactos negativos que as restritivas normativas de protección tiveron sobre os seus habitantes. Para afrontar ambos problemas deseñaron unha batería de actividades que incluía a elaboración dunha páxina web que centralizase a información sobre o parque, a posta en marcha de roteiros de turismo cultural, a oferta de cursos de formación para a poboación local e a celebración de xuntanzas periódicas coa veciñanza para afondar na historia social e nos valores naturais e etnográficos da zona.

O seguinte proxecto presentado foi ES DE CARNOTA? CARNOTÁNS POLO MUNDO 2.0. No Concello de Carnota o equipo encontrou unhas altas taxas de emigración e de envellecemento da poboación, o que sumado á escasa oferta cultural e de entretemento levoulles a propor unha acción dobre: a creación dun portal web que fomentase a participación veciñal, a memoria social e o orgullo de pertenza dos naturais de Carnota, con independencia de onde vivan (aquén ou alén mar), así como unha festa gastronómico – cultural (“A Gran Caldeirada”), como espazo de encontro presencial e con potencial turístico, a celebrar nunha fin de semana de xullo.

Despois de Carnota chegou a quenda a Vilagarcía. Co propósito de estimular a relación porto – cidade, o equipo concibiu unha iniciativa tripla. Por unha parte o proxecto MARDEVOLTA, unha acción documental de reforzo da identidade mariñeira mediante a edición de textos sobre a historia e a gastronomía local, así como a realización de curtametraxes. Por outra parte unha acción lúdico – deportiva pensada para o público xuvenil. E a maiores unha terceira acción pedagóxico – divulgativa, o ENCONTRO INTERNACIONAL DE EXPERIENCIAS CULTURAIS INNOVADORAS PORTO/CIDADE, co que se aspira a elaborar un código de boas prácticas portuarias, e de paso referenciar a Galicia como punto de encontro nesta temática.

O último dos proxectos presentados, “PADROGRAFÍAS”, estivo centrado na vila de Padrón e no seu potencial turístico vinculado á literatura (e non só). O equipo propuxo unha intervención de turismo cultural que arrincaría cunha viaxe en tren entre Santiago de Compostela e Padrón, buscando xerar unha experiencia inmersiva mediante audioguías, seguida por un paseo polas inmediacións do pobo e polo centro do casco histórico, co obxecto de coñecer máis a fondo a historia local e os seus valores, pero tamén as eivas da súa evolución recente. Este proxecto incluía tamén ambientacións teatrais e degustacións gastronómicas.

2017 06 09 sesion radio

Logo dun merecido descanso, dirixímonos á Sala de Xuntas da Facultade, onde os compañeiros Lemur y Ruth Sousa nos tiñan preparada a sorpresa lúdica da tarde: a gravación do programa de radio “Antes d’O Cesto”. Dispostos arredor dunha grande mesa circular, e ante un despregue de aparataxe técnico, os dous condutores do programa achegáronnos ás facetas artísticas e ás inquietudes persoais de varias compañeiras/os.

En primeiro lugar regaláronnos aos coordinadores un doce envelenado: unha entrevista cruzada. Saímos como puidemos. A continuación entrevistaron a César No, dramaturgo, quen nos ofreceu, xunto a Andrea Álvarez y Uxía Castro, a lectura dramatizada do texto “Meu vello amigo”, co que gañou o premio “A pipa de Becerreá” e que nos deixou cun nó na gorxa. De seguido entrevistaron a Ángel Piñeiro, director do festival Castelo Rock, a Agustín Bolaños, membro da compañía Elefante Elegante, a Belém Brandido, de Pistacatro Produtora de Soños, á artista Rebeca Mariño, quen nos leu un texto de xornalismo dadaísta, e aos músicos Andrea Verdú y Xavier Mera, quen nos deleitaron con dúas pezas de música ao vivo.

.

E á fin, á hora convida, a festa radiofónica rematou e comezou a culinaria, cos petiscos que nos ofreceron no bar O Cesto, a outra sede do Curso desde o seu comezo en 2014.

Marcos Lorenzo 

Presentando os proxectos ante potenciais financiadores

Na penúltima sesión do Curso achegámonos ao financiamento e patrocinio de proxectos culturais. Así, durante a primeira hora, celebramos unha mesa redonda onde coñecemos as liñas de traballo de tres entidades convidadas e debatemos sobre os principais criterios á hora de tomar a decisión de apoiar un proxecto.

Nesta xa tradicional cita acompañáronnos José Luis Maestro (director de competitividade en Turismo de Galicia), Carme Casado (CERSIA – Concello de Santiago de Compostela) e Belén Vidal (Galicia Calidade, que conta como socias a algunhas das  principais empresas patrocinadoras galegas).

2017 06 02 sesión patrocinio 29editada

 

Como vimos contando, unha parte importante da experiencia do Curso baséase en “aprender facendo” e na colaboración en equipo. Seguindo esta premisa, dende o comezo das aulas o alumnado está a traballar en seis proxectos, co apoio dos titores e contando co contraste de compañeir*s e convidad*s extern*s.

Nesta liña e despois de defender xa en decembro unha primeira proposta ante docentes e expert*s en activo, realizamos nesta sesión unha simulación de entrevistas de patrocinio con Carme, José Luis e Belén como responsables de potenciais entidades colaboradoras, Os equipos tiñan que presentar o seu proxecto e intentar pechar unha proposta de colaboración.

O exercicio permitiunos traballar sobre moitos aspectos deste tipo de entrevistas, así como contrastar posteriormente coas persoas convidadas como vían os proxectos que está a desenvolver o alumnado. Ademais, varios dos proxectos como o de “Vite” e o “Encontro Porto-Cidade” viron recompensado o seu traballo cunha proposta de cita para presentar o proxecto final ante as súas interlocutoras.

Con todo este retorno, os equipos deberán agora afinar os seus proxectos nesta recta final do Curso. Seguimos!

.

Crónica das mellores prácticas culturais da Região Centro de Portugal

Por segundo ano consecutivo, a comunidade do Curso de Experto Universitario en Xestión Cultural, xunto a profesionais da Xestión Cultural, realizamos unha viaxe á Rexión Centro de Portugal, na que coñecimos as mellores prácticas, da man de axentes culturais de referencia en Portugal.

Xa está dispoñible na web de BenCuriosa a crónica de Marcos Lorenzo desta experiencia tan inspiradora.

#XestiónCultural #‎aprendercompartindo‬

Marketing dixital e medios sociais. José Ramón Porto

Por: Jose Abelairas “Lemur”

Unha das razóns principais para enrolarme neste curso foi aprender a vender unha idea e chegar ao público potencial neste globalizado e sobreinformado ecosistema cultural. A pesar de estar baixo o paraugas da Facultade de Ciencias Económicas, no noso microcosmos cultural temos certa alerxia a mercantilizar os nosos proxectos. Nas sesións anteriores de Marketing e comunicación cultural con Beatriz Fontán y Sonia Díaz fomos xa traballando sobre isto e desbotando prexuízos, e na terceira parte con José Ramón Porto entramos de cheo no medio dixital. A súa presenza no curso estaba programada para o 28 de abril pero foi intercambiada pola de Cristina Farinha. Tocoulle pois a el pechar como poñente o noso curso.

Contounos que viña relaxado pero outra cousa foi a súa dinámica clase, puro nervio.  José R. é profesor da Facultade de Ciencias Económicas e Empresariais da USC, onde dirixe o Máster en Marketing Dixital.  A enerxía que rebosa permítelle ocuparse tamén do Máster en Xestión de Proxectos de Medio Ambiente e Responsabilidade Social Corporativa da USC, na Escola de Negocios AFundación, no Centro Superior de Hostelería de Galicia, na IE Business School Madrid, así como na Escola Galega de Administración Pública. Por se fora pouco currículum foi Director Xeral de Marketing de Microsoft España e actualmente é Director Xeral de Pe-Marketing.

Fixemos con el un percorrido desde os antigos escritorios con axendas, ficheiros e postites ata Facebook, LinkedIn, Instagram, Foursquare, reddit, Skype, WordPress ou Twitter. Os vertixinosos cambios nas redes sociais e a necesidade de estar conectados fan que teñamos que adaptarnos continuamente ao noso público obxectivo.

Outros datos a ter en conta:

  • A forma en que nos conectamos é maioritariamente a través dos smartphones, o 70% en España
  • 29 millóns de internautas ao mes en España (68%)
  • 19 millóns utilizan internet diariamente
  • 98% entre 16 a 24 anos acceden a diario (de entre 65-75 anos o 25%)
  • Correo (93%), novas (77%), información sobre produtos e as redes sociais son os usos máis habituais
  • O 89% compra habitualmente en Internet
  • 98% empresas conectadas a internet e con correo electrónico
  • Galicia sitúase no segundo posto en compras a través de Internet de bens para o fogar no 2015

Datos obtidos da ONTSI: Observatorio Nacional de las Telecomunicaciones y de la Sociedad de la Información

BIG DATA
A tendencia é a Internet das Cousas, a interconexión entre obxectos e a rede, un escenario moi Black Mirror que fai pensar en como usamos as ferramentas dixitais. Ao mesmo tempo, os nosos hábitos de consumo mudan e comezamos a consumir baixo estímulos inmediatos. Para ilustrar esta idea, José R. mostrounos un beacon, un aparello similar a un usb que transmite por Bluetooth e Wifi a 50m. Ideal para facer ofertas ao pasar diante dunha tenda xa que chegan directamente ao móbil, de xeito totalmente personalizado.

A especialización nas RR.SS. tamén é necesaria ante a saturación na que estamos somerxidos constantemente. Os usuarios incorpóranas na súa vida cotiá rapidamente, non só a xente máis nova como poderíamos pensar. Este feito é constatable botando a vista atrás no tempo máis inmediato cando non tiñamos Whatsapp ou Instagram.

Para chegar ao noso público precisamos conseguir información xa que existe “gran cantidade de datos e dificultade para entendelos”. Con ferramentas como Google Analytics, para pescudar no tráfico dirixido á nosa web preguntándolle de onde veñen: emails, facebook, twitter, youtube… , e así saber en que canle investir esforzos para a promoción, ou potenciar alí onde non chegamos por zonas específicas.

Podemos analizar a competencia, aínda que “o máis difícil é saber quen é a túa competencia”, usando Semrush (de pago pero, segundo o noso invitado, a máis efectiva).

2017-05-19-jose-ramon-porto-2José Ramón Porto xa anunciara que ía facernos participar activamente durante a súa clase e sacou á pizarra a nosa compañeira Ruth para explicar o uso das taboas dinámicas, facilidade para bucear nos excels cheos de datos e etiquetas. Foi como descubrir a pedra Rosetta da análise de datos dixitalizados volcados en excel. Como defensor da análise rigorosa e científica alentounos a “investigar para coñecer a realidade e non dar nada por sentado” porque “non sabes nada do consumidor ata que non o investigas”.

 

Plan de Marketing Dixital ou a importancia de ter un plan
É importante seguir un DAFO totalmente real, onde non falseemos datos, facendo análise do mercado tanto interno como externo e monitorizado para acadar os nosos obxectivos sabendo que “non se pode facer un plan sen obxectivos” e que “os obxectivos saen do DAFO”. Este camiño levaranos a cumprir unha estratexia segmentando, diferenciando e posicionando para chegar ao imprescindible Plan de Marketing.

A análise é clave: “canto máis analices menos erros cometes”. Temos que ter en conta que actualmente pasamos da segmentación ao “one to one”, á oferta personalizada para cada cliente e decatarnos que non podemos satisfacer a todo o mundo. Tocoulle á compañeira Sandra saír á palestra mentres José R. explicaba como acadar un bo posicionamento e cal é a estratexia de venda. Na implementación do plan de marketing é importante ter un único responsable para cada acción.

Comparamos, como exercicio práctico, o Festival de Ortigueira co de Cans. Coas gráficas sinxelas de Google Analytics comprobamos en que días son máis citadas nas redes a través das buscas. “Canto mellor coñezas o teu público obxectivo mellor o vas a entender”.  Pedindo voluntarios tocoulle a Agustín saír. Coñecemos a Avinash Kaushik, o máis reputado analizador de webs que ten en España a unha discípula: Gemma Muñoz.

Navegamos rapidamente por conceptos xa visitados xunto a Beatriz Fontán para ver a importancia da Diferenciación, xa que o noso produto  debe ser percibido como único (o exemplo dun calzado como Geox).

SEO e SEM
Precisamos ter un bo posicionamento en buscadores, especialmente en Google. O ideal é saír o primeiro cando o usuario busca o noso produto.

Como seleccionar palabras clave?

  • Con que palabras clave captamos actualmente
  • Que sexan interesantes para a túa empresa
  • Que teñan un volume importante de buscas
  • Que non teñan moita competencia

Precisamos investir en Marketing en motores de busca, ou SEM (Search Engine Marketing), para que os nosos clientes nos atopen, xa que o 88% dos usuarios utilizan os buscadores como ferramenta de busca da información e 5 de cada 10 persoas que consultan a través de Internet información sobre produtos/servizos rematan realizando a súa compra.

Características dunha campaña SEM2017-05-19-jose-ramon-porto-3

  • Págase unicamente por clic
  • Pódense segmentar os anuncios por país, rexión ou cidade (ademais de intereses e palabras clave)
  • Podemos controlar o orzamento diario da campaña
  • Os resultados pódense medir en tempo real

Uso do Móbil
En España o uso do móbil é superior a outros países. O comercio electrónico a través das tablets experimentou un crecemento nos últimos anos e o mobile-commerce crecerá un 48% este ano. A tendencia é o uso do smartphone para pagar e recibir ofertas personalizadas (por beacon).

  • O 40% mira a pantalla máis de 50 veces ao día
  • O 70% mira o seu teléfono durante a primeira media hora despois de terse espertado
  • O uso do móbil para a realización de chamadas e para envíos de SMS descendeu. O envío de mensaxes instantáneas, pola súa banda, continua en aumento
  • O 77% dos españois usa o servizo de mensaxería instantánea polo menos unha vez á semana. É a taxa máis alta entre os países desenvolvidos

Apps

  • O 90% do tempo de conexión destínase ao uso de aplicacións
  • Cada mes lánzanse 40.000 novas aplicacións ao mercado do móbil
  • Os sistemas Google Play Store e Apple Store ofreceron en 2014 máis de 2 millóns de apps aos usuarios
  • Os usuarios de smartphones prefiren usar aplicacións a navegar por Internet

2017-05-19-jose-ramon-porto-4

A sesión de Jose R. Porto foi áxil e nada aburrida, chea de exemplos prácticos e implementables na realidade dixital, pero botei en falta que estivera máis dirixida a proxectos culturais. El deixou amablemente o seu correo (josera.porto@usc.es) para calquera consulta e ofreceuse a recibirnos na Facultade se quixeramos afondar en calquera dos temas falados.

Financiamento cultural. Cooperación empresarial intersectorial e novas vías de financiamento. Roberto Gómez de la Iglesia

Por: Andrea Nartallo

O pasado venres 12 de maio tivo lugar a sesión sobre financiación cultural: o patrocinio e outras formas de relación ca empresa conducida por Roberto Gómez de la Iglesia. Esta sesión era para min, e como indicou Sergio á hora da presentación, un dos grandes luxos do curso.

Roberto é consultor experto en cultura e innovación, pioneiro a nivel nacional en xestión cultural (por favor, non entendamos pioneiro como sinónimo de vello) e especialista na colaboración entre os mundos da cultura e da empresa, pero se queredes afondar máis no seu currículo tendes toda a info aquí.

Unha das ideas chave que Roberto quería facer calar en todxs nós é que a realidade está en constante cambio. No momento no que el comezou a súa traxectoria profesional a economía era vista no sector cultural como algo pecaminoso, hoxe en día, pola contra, todo o mundo fala do binomio economía e cultura. As actuais organizacións sociais e económicas buscan crear significados, favorecer novos espazos de relación e xerar experiencias. É aquí onde nós, como xestorxs culturais, podemos intervir e cas nosas ferramentas e competencias, aportar valor creativo en tódolos ámbitos sociais.

Muda a realidade e polo tanto muda o xeito de traballar. O seguinte esquema mostra o modo de traballo no mercado cultural e na elaboración de políticas culturais:

2017 05 12 roberto gomez de la iglesia

A cuestión radica en que este ciclo cada vez está menos claro. Por exemplo, temos hoxe a figura do prosumer, produtor e consumidor ao mesmo tempo ou mudou tamén o tradicional papel das fundacións pasando de meras entidades financiadoras a xestionar a súa propia oferta cultural.

É por isto que debemos ter moi claro quen é o público do meu proxecto, que modelo de xestión vou seguir e con que financiación.

Á hora de buscar financiación debemos primeiro de todo saber o valor do noso proxecto. Entendendo valor como a percepción de utilidade que alguén lle poida atribuír. Chegados a este punto é onde atopamos a principal relación entre economía e cultura. Pois a cultura ten a capacidade de modificar os valores dunha sociedade e son estes valores os que conforman a percepción de valor.

O ideal é averiguar como xerar percepción de valor que me permita asignarlle un prezo ao que fago superior ao seu coste de produción para así con este excedente invertir en seguir aumentando o valor no futuro.delaiglesia-4As organizacións culturais teñen que poñer o foco no que queren facer e no que non. Alguén pode estar disposto a financiar o noso proxecto pero sempre a cambio de algo, ben sexa beneficios ou utilidades ou valor engadido.

Polo tanto, para xerar recursos é necesario xerar valor e isto supón xerar experiencias, historias… O que, nin máis nin menos, buscan os mercados. De novo o noso binomio cultura e economía.

A xeración destes recursos require:

  • Ter un discurso, unha boa historia que contar
  • Ter un bo mix de marketing
  • Ter unha boa comunicación global
  • Ter unha boa organización.

Toda a organización implicada no desenvolvemento dun proxecto debe pensar en termos de xerar recursos. O deseño do proxecto debe ter dende o principio dúas vertentes claras:

  • Clave comunicativa. A comunicación en todo momento e en todo lugar.
  • Clave xeradora de recursos. Todo o equipo debe intentar producir do xeito máis eficiente posible.

Sen un modelo organizativo que contemple ambas dimensións será difícil vender o noso proxecto.

Afirmaba Roberto moi taxantemente que o patrocinio no seu concepto tradicional morreu fai tempo. Hoxe debemos entendelo como unha relación na que as dúas partes están intimamente ligadas e da que as dúas tamén sacan beneficio.

2017 05 12 roberto gomez de la iglesia 1

Deunos, para ir rematando, algunhas recomendacións á hora de solicitar esta financiación para os proxectos que estamos a desenvolver no curso ou en vindeiros proxectos persoais.

  1. Ter ben definido o proxecto
  2. Ter claro o orzamento e as necesidades técnicas.
  3. Saber cales serán as necesidades a patrocinar
  4. Coñecer a organización potencialmente financiadora. A súa traxectoria no patrocinio, o seu proceso planificador (calendario) e a persoa responsable das asignacións.
  5. Ter claras as posibilidades comunicativas do proxecto.
  6. Ter claras as condicións patrocinador – patrocinado.

Así como as partes que debe ter un informe de patrocinio:

  • a) Carta de presentación
  • b) Denominación/fundamentación do proxecto
  • c) Obxectivos (non máis de tres) do proxecto e conexión cos valores da entidade financiadora
  • d) Descrición da actividade
  • e) Público obxectivo e ámbito de actuación
  • f) Soportes comunicativos
  • g) Orzamentos
  • h) Solicitude do patrocinio e contrapartidas do mesmo.

Resumir todo o que Roberto non é tarefa sinxela, por iso para máis información, aclarar todo tipo de dúbidas e afondar no tema do patrocinio temos entre os valiosos materias do curso o Manual práctico para a busca de patrocinio que De la Iglesia facilitounos.

2017 05 12 ceuxc

 

Financiación cultural. Elaboración do dossier de patrocinio e mecenado. Técnicas de negociación. Beatriz Fontán

Por: Andrea Verdú

Para poder plantexarnos como desenvolver unha guía de patrocinio, primeiro temos que coñecer os aspectos xerais deste termo e o que implica para as empresas.

Sabemos que é o patrocinio?

Con respecto a este termo, temos outros que están moi relacionados, como é o mecenado, a filantropía, a responsabilidade social empresarial ou a acción social.

En canto á definición de patrocinio, podemos dicir que é un apoio financeiro ou material que alguén ofrece a outra persoa ou entidade co fin de obter una contrapartida por parte do beneficiario.

2017 05 05 Financiamento cultural

 

Un exemplo de patrocinio sería o “Naming”, como poden ser os Premios Martín Códax (Premios de música que levan o nome dunha adega) ou o Río Natura Monbus Obradoiro (equipo de baloncesto que leva o nome dos principais patrocinadores do equipo).

No libro “Las alianzas entre empresas e instituciones culturales”, faise una análise da tipoloxía de empresas que dalgún xeito apoian a cultura, entre outros tipos de datos. E resulta curioso ver como un sector que inverte de forma destacada en cultura é o sector da construción.

Cales son as principais motivacións para inverter en cultura destas empresas?

  • Responsabilidade Social da empresa
  • Reputación
  • Crear Marca

Por outro lado tamén podemos observar diferentes barreiras que impiden a maior implicación de empresas e entidades en cultura, as cales son:

  • A non coincidencia de públicos, non se estuda ben os públicos e prodúcense choques.
  • O elevado custo.
  • A escasa cota de retorno.

Aínda así, a cultura está en segundo posto como sector onde as empresas do ámbito privado inclinan as súas inversións.

2017 05 05 Financiamento cultural

Para captar fondos contamos con dúas vías posibles:

  • A PORTA FRÍA, o cal implica facer: unha lista de posibles empresas sensibles ao noso proxecto e coñecer a súa traxectoria en canto a patrocinios e cales son os tempos do departamento para a busca de financiamento de proxectos. En segundo lugar, enviar unha carta co teu proxecto, “Gustaríame presentarvos a nosa proposta cunhas liñas de actuación relacionadas coa vosa empresa…”. E á semana do envío, facer unha chamada para marcar unha cita.
  • SE XA ESTÁS DE VOLTA, é dicir, se xa traballaches/traballas con eles. Habería que solicitar unha cita para entregarlles a memoria do ano transcorrido e así aproveitar para renovar o patrocinio. Ademais de coñecer os seus obxectivos e o seu planning de datas.

Hai que ter moi en conta os seguintes aspectos:

  • O feito de que teñamos un financiamento privado non ten que supoñer unha perda da nosa autonomía, sempre que nos ciñamos ás liñas acordadas. É dicir, eu podo ter dous patrocinadores, pero que abarquen dous aspectos diferentes do meu proxecto.
  • A proposta da patrocinio ten que ser unha construción entre as dúas partes interesadas, para que todo o mundo poida obter beneficio desta colaboración.
  • E MOI IMPORTANTE, os fondos solicítanse, non se rogan. Se un patrocinio non sae adiante, non pasa nada, podemos buscar por outras vías e incluso estudar mellor os públicos que compartimos, porque en moitas ocasións pódese caer en que os públicos de interese non son os mesmos, e é aí onde empeza e acaba a nosa colaboración.
  • Outro aspecto a ter moi en conta é o de empregar a mesma linguaxe, e coñecer por onde se move a persoa coa que imos falar.

Hai que ter moi claro quen somos e porque somos “especiais” e de interese para que apoien o noso proxecto. E sobre todo, recalcar o que gañarían se nos apoian.

2017 05 05 financiamento cultural

O primeiro que temos que preguntarnos é, ¿que podemos ofrecer ás marcas?. A resposta é moi sinxela, asociar a imaxe da empresa co noso proxecto e máis visibilidade. E tendo en conta cales son os medos das empresas, nós somos os responsables de plantexarlles unha lista de motivacións para que queiran patrocinarnos.

  1. Xéranse retornos (mellora da imaxe corporativa, mellora da reputación empresarial, o que ao final recae en retornos económicos).
  2. A competencia opta por medios máis tradicionais, polo que supón unha vantaxe.
  3. Aumento do valor da marca. Recoñecemento.
  4. Resulta máis económico ca unha campaña de comunicación.
  5. Produce unha asociación da marca con proxectos avalados por entidades oficiais.
  6. Conciencia territorial. Proximidade á comunidade.
  7. Aposta pola responsabilidade social corporativa.

Cabe destacar que hai que ter en conta que os plans de empresa elabóranse para 5 anos vista, mentres que os plans de marketing redúcense a 3 anos, polo que hai que intentar subirse a ese carro e presentar plans ás empresas coas que vexamos que o noso proxecto pode camiñar.

Consellos a ter en conta cando nos sentamos a falar co representante dunha empresa:

  • Importante apoiarnos de soportes gráficos da empresa.
  • Ter preparada sempre a tarxeta nosa, é recomendable sacala nada máis nos sentamos na mesa para negociar.
  • Cando presentemos o noso plan, hai que coidar tamén o envoltorio, porque ao final todo conta, e se presentamos algo que sexa chamativo, mellor.
  • Non podemos dispersarnos do noso obxectivo cando falemos, pero sobre todo temos que ESCOITAR o que nos din, porque así saberemos moi ben por onde tirar e como falar.
  • O logotipo no noso proxecto non é unha proposta coa que negociar o patrocinio, xa que vai intrínseco no momento que alguén quere colaborar.
  • Hai que ser conscientes de que temos un papel mediador entre a sociedade, as institucións e as empresas, para achegar máis á comunidade diferentes iniciativas, traballos , formas de traballar e de implicación social.
  • Se conseguimos un patrocinio, é moi importante presentar unha MEMORIA de evaluación, xa sexa intermedia ou final, buscando a renovación do patrocinio.
  • É moi importante ter sempre en conta que cando unha empresa quere colaborar con nós, desde ese momento forma parte do equipo, e todos temos que estar convencidos desa colaboración e dos valores que se comparten.
  • Cando se fai un patrocinio, hai que ter en conta que sexa unha aparición amable, e non tan brusca como sucedeu cos Premios Goya e os vestidos de Adecco.
  • É interesante saber que hai empresas que teñen acordadas X páxinas anuais nos medios escritos ou en webs, e pode ser unha ferramenta coa que negociar, xa que a nós nos interesa ter aparición en certos medios e así aforrar ese cartos.

En definitiva, para buscar un patrocinio hai que ser creativa/o, porque as empresas precisan deste tipo de accións que saian do común, queren máis visualización social e a nós interésanos traballar con eles para que poidan saír adiante os nosos proxectos. Sempre tendo en conta a consonancia mutua en canto a visión e valores compartidos.

2017 05 05 Financiamento cultural

Financiamento cultural. Marco europeo e cooperación cultural internacional. Cristina Farinha

Por: Lola Mera

En todas as clases ás que asistimos metemos sempre boa información no peto, e nesta, non podía ser menos. Aínda que o tema escápase un pouco aos nosos proxectos de man, relacionados maioritariamente a vilas pequenas e por tanto teñen unha escala menor que os proxectos de visibilidade internacional; non foi sen menos de grande interese. Aínda que como veremos máis adiante todo é posible se quixésemos chegar a algún tipo de finaciamento europeo.

Para darnos leccións de políticas culturais no eido internacional achegouse á nosa clase 22 bis a socióloga e investigadora Cristina Farinha, colaboradora na Comisión Europea coma representante do Ministerio de Cultura de Portugal en diferentes programas como consultora de políticas, avaliadora ou estratega do sector cultural creativo.

Primeiramente adentrounos en cómo ven o mundo dende Bruselas, recalcando que os seus obxectivos e visións non teñen  unha repercusión directa co cidadán de a pe, xa que este tipo de problemas recae nos gobernos locais ou nacionais; e que a área da cultura segue sendo unha área secundaria, de temática marxinal, complementaria, que segue unha liña na procura do mantemento da paz baseada principalmente no libre movemento das persoas dentro da comunidade. Estes tipos de programas e actividades culturais son ou están moi pouco estruturados, non seguen unhas pautas reguladas e ademais existen grandes obstáculos para poder traballar a nivel comunitario como poden ser temas fiscais, estatutos familiares, visados ou autorizacións de traballo, idiomas, dereitos da propiedade intelectual e derivados…

Despois desta non breve introdución, meteunos de cheo no programa marco Europa Creativa (http://www.europacreativa.es/https://ec.europa.eu/programmes/creative-europe/node_es https://eacea.ec.europa.eu/creative-europe_en) destinado a impulsar e apoiar os sectores culturais e creativos (cine, televisión, artes escénicas, patrimonio cultural material e inmaterial, literatura, deseño e outros ámbitos afíns) a través de tres diferentes subprogramas segundo o sector: cultural, media e intersectorial.2017 04 28 cristina farinha

No bloco da dereita pódense apreciar tres desafíos do programa Europa Creativa: o do propio programa, xa que se traballa nun mercado fragmentado nos 28 mercados que o conforman provocando dificultades na creación de redes,  aínda que resulte enriquecedor pola diversidade de contidos;  o da revolución dixital, xa que vive en constante cambio mudando así as formas de creación e, por último, o do acceso ao financiamiento,  onde non existe garantía ningunha, aínda que xa están a disposición os novos créditos internacionais a través da banca destinados a este tipo de proxectos vía CERSA.

Aínda que máis alá de toda unha teoría que asemella lonxe e dificultosa, tamén pode existir unha vía de finaciamento para calquera dos nosos proxectos  atopando dous países máis dentro da UE co mesmo obxetivo e as mesmas características sen ter que responder ás tres prioridades culturais do programa Europa Creativa: mobilidade fronteiriza, desenvolvemento dunha audiencia e creación de capacidades. É dicir, pensa no teu proxecto, se existisen dous países máis que fixeran un evento baseado no mesmo que este e seguiran a mesma liña de actuación, soamente sería enlazalos, xa que o plan de comunicación sería o mesmo coa única diferenza de chegar a unha escala de visibilidade internacional. Tendo en conta que se lle tería que dar unha relevancia, unha calidade no contido e nas actividades máis fundamentadas que para un simple evento local, dando resposta a todas as cuestión técnicas posibles e, demostrando sempre que non será un evento puntual senón que terá unha continuidade, aínda que logo non a teña realmente.

Non esquecer que só se aproban ao redor dun 15 por cento das candidaturas presentadas, de todas formas, boa sorte!

A parte do Europa Creativa existen moitos máis programas de finaciamento transacional visibles coma o programa Erasmus, o COSME, o LIFE +, Europe for citizens, Horizon 2020. Ou outros de acción externa, desenvolvemento e cooperación coma o Cultures Plus ou mesmo proxectos de internacionalización dunha cidade a través da cultura como pode ser a selección dunha Capital Europea da Cultura, Culture 21, Eurocities, Like ou o Creative Cities Network en colaboración coa Unesco.

Calquera cousa:

cristina-farinha-2

E para todo o demais, vémonos no Cesto ás 8.30 na sexta feira.

Marketing e comunicacion cultural. Plan de comunicación cultural. Sonia Díaz

Por: César No

O pasado venres 21 de abril tivemos o pracer de contar con Sonia Díaz, quen inaugurou o bloque de Marketing e Comunicación Cultural e nos achegou diversas ferramentas para a realización dun Plan de Comunicación Cultural.

Sonia Díaz está formada en Xornalismo, posúe ademais unha diplomatura en Estudos Culturais no Reino Unido, un doutoramento en Comunicación Audiovisual en Barcelona, un máster en Xestión Cultural en Chile e na actualidade é asesora de ICEX en Internacionalización Empresarial (entre outras cousas).

Sonia iniciou a aula evocando a René Magritte e a súa obra “Ceci n’est pas une pipe”, para lanzar unha mensaxe clara a un público que ela xa coñecía e xa tiña estudado e así comezar a explicar un modelo para  o deseño e a execución dun plan de comunicación para un proxecto cultural e presentar as novas tendencias, as ferramentas e as liñas de traballo dentro da comunicación cultural. Sonia iniciou a súa aula comunicando as súas intencións, e iso fíxose presente nunha aula dinámica e participativa na que finalmente puidemos aplicar os contidos nos nosos proxectos de grupo.

Polo tanto, na primeira parte da aula, preséntasenos a estrutura para a realización dun Plan de Comunicación sempre segundo este modelo que nos achega e que, como di Sonia, non é único. É a seguinte:

  1. Diagnose
    O primeiro paso será a realización dunha análise DAFO que nos ten que servir para atopar solucións aos problemas que se nos presentan. Deste xeito poderemos facer unha listaxe de observacións e de recomendacións que nos permitan dar os nosos primeiros pasos.
  1. Obxectivos
    Tanto os cuantitativos como os cualitativos.
  1. Públicos
    Debemos definir todos os públicos que nos van a axudar a acadar os nosos obxectivos à creadores/as, productores/as, distribuidores/as, programadores/as, financiadores/as, mediadores/as e públicos.
    Unha vez temos isto, debemos de relacionar os públicos facendo diferentes preguntas: “Comparten código?” “Comparten canle?” “Comparten contexto?” “Comparten interese?” “Onde os situamos?”
  1. Soportes
    Unha vez sexamos capaces de contestar as preguntas anteriores e realizar as relacións entre os públicos poderemos escoller os soportes máis axeitados para dirixirnos aos distintos grupos.
  1. Estratexias e tácticas
    Unha ferramenta clave à o esquema de valores.
    O esquema de valores está formado por:
  • Definición básica: que é o noso proxecto?
  • Beneficio clave: diferenciación con outros proxectos similares.
  • Atributos descritivos: as propiedades obxectivas, e dicir, o que ofrecemos.
  • Beneficios funcionais: os que obtén quen participa do proxecto.
  • Beneficios emocionais: que van máis alá dos funcionais.
  • Beneficios proxectivos: os valores que proxecta o proxecto.
  • Beneficios persoais: os valores que pode proxecta a imaxe de quen participa.
  • Esencia de marca: todos os valores (nunha orde de prioridades)
  • Identidade estendida
  1. Acción e materiais
    Consiste en pensar as accións que podemos levar a cabo para achegarnos a cada público e en definir todos os materias que precisamos para conseguilo.
  1. Cronograma
    Nunha táboa que recolla os tempos e as datas nas que se realiza o plan de comunicación partindo do seguinte: data-medios-dixital-impresión-directa-xeral
  1. Orzamento

sonia-diaz-2

Xa para ir rematando esta primeira parte, Sonia achéganos novas tendencias e recursos que son empregadas de maneira constante na comunicación como:

-Medios de comunicación: prensa, radio, televisión e medios electrónicos e como se viron afectados algúns deles polo nacemento das redes sociais.

-Webs e redes sociais: desexos e realidades.

-Comunicación directa: cartelaría, guerrilla, accións promocionais e a comunicación corpo a corpo.

-O camiño do medio: crowdfundings e outros patrocinios.

Por último, entre todos fixemos aportacións de exemplos de boas prácticas a hora de realizar un Plan de Comunicación para así poder analizar as estratexias e accións que empregaron. Algúns dos nomes que saíron foron:

  • Resurrection fest: conseguen chegar á xente que lles interesa o seu evento, non dirixíndose cara todo o mundo. De feito chegan a xogar con publicar a “horas malas” para non estender a súa campaña de comunicación cara outras direccións.
  • Sinsal audio: cumpren as expectativas do público que acode e realizan unha campaña enfocada nos valores que contén o seu proxecto.
  • Voadora: captadora de público a través dun traballo en redes e prensa, dende unha comunicación coherente coa súa liña de proxecto de compañía.
  • Play Doc, Carballo Interplay,…

Xa na segunda parte da sesión nos colocamos por grupos e comezamos a trazar o Plan de Comunicación de cada proxecto.