Cooperación empresarial intersectorial e novas vías de financiamento. Roberto Gómez de la Iglesia.

Por Isabel Sánchez Temprano.

O pasado venres 13 de Maio visitou a nosa aula Roberto Gómez de la Iglesia, ó cargo da empresa c2+i e do proxecto Conexiones Improbables, co lema de “hibridar para innovar” que vai definir a postura de Roberto ante a relación entre o mundo da cultura e a economía e o sector industrial.

A súa empresa e o seu traballo céntranse na economía creativa; non só pensar a economía dos sectores culturais, senón como facer máis creativos o resto dos sectores económicos.

Advírtenos que o momento económico no que está afondada a cultura hoxe en día non vai variar, nin van vir tempos mellores, polo que temos que asumir esta situación e buscar outros mecanismos para chegar ao financiamento, e que este pode chegar do diñeiro privado.

Tamén unha dinámica que está ocorrendo é que as empresas patrocinadoras están a converterse elas mesmas nas propias promotoras dos eventos culturais, polo que temos que deixar de ser simplemente proveedores de contidos culturais para adoptar novas actitudes á hora de relacionarnos coas empresas e o sector industrial.

Roberto Gómez distingue 4 elementos nun ámbito cultural: XESTIÓN CULTURAL, OFERTA CULTURAL, DEMANDA CULTURAL e FINANCIAMENTO CULTURAL. Así como nun tempo atrás estes eran compartimentos estancos que rara vez salían dos seus estadios, hoxe en día ten cambiado o marco de xeito que pasamos a ser cada vez máis ó mesmo tempo oferta, demanda, financiamento, etc.

As regras de financiamento cambiaron á súa vez, xerando modelos como a economía colaborativa e o micromecenado; aínda que hoxe en día o micromecenado segue a estar nunha dimensión moi pequena.

Hai dúas anotacións ás que nos refire que son a destacar e que é importante que manteñamos en mente:

– Por un lado a diferenza entre o valor dinerario e o valor económico.

– E por outro lado que o sector cultural non é tan dependente do diñeiro público como se cre en relación coa dependenza que teñen outros sectores.

Tamén sinala que temos que ter en conta a diferencia entre custo, prezo e valor dun produto ou ben cultural. En termos de mercado algo vale o que outra persoa está disposta a pagar. Polo que se convirte nun termo relativo. Así nos enfronta o xeito de ser caro ou barato (que como dicíamos non é máis que un concepto relativo) ó termo costoso (que ten unha tanxibilidade maior que o anterior).

É importante tamén que teñamos en conta o concepto de limiar de rendibilidade. Así como a diferenza entre administrar recursos, captar recursos e xerar recursos. Lembrándonos que en ocasións hai que incrementar un pouco os custos para xerar un ingreso maior.

Fai unha analoxía moi visual que é plantexar, máis que canto custa unha entrada, canto custa unha butaca baleira, e canto diñeiro se tira cada vez que hai unha butaca baleira (ou unha sala de museo sen visitantes, por exemplo).

“Canto custa unha butaca baleira?”

É moi importante neste punto ter confianza e inverter esforzos en ter unha boa organización dentro da empresa ou organismo que se traballa. Ante un novo horizonte cunhas problemáticas tamén propias hai que traballar dun xeito acorde. As empresas teñen que ser cada vez máis flexibles, e isto ocorre con máis sinxeleza coas empresas máis pequenas, diversificando proxectos e abarcando liñas e problemáticas tamén diversas para garantir a supervivencia como sector no contexto actual que antes comentabamos.

As empresas teñen que esquecerse e deixar atrás aquelas estruturas fixas e radicalmente estratificadas como as que habían nun pasado e abrirse a estruturas abertas de organización.

O mundo da cultura e a creatividade, pola súa banda, ten un gran valor e aportación a esta nova liña que queren e deben tomar as empresas, xa que, como dicía Roberto, traballamos coas emocións e as experiencias. Somos capaces de tecer redes e de favorecer novos espacios para o diálogo e a relación entre persoas, e isto aumenta a flexibilidade dentro dos organismos e o pensar “fóra da caixa” tan importante nos procesos de innovación.

Este é un tema central no proxecto Conexiones Improbables; o feito de pór en relación o mundo empresarial co mundo creativo e artístico. Os axentes do mundo creativo a involucrar nun proxecto como este poden ser moi diversos. Roberto citanos algúns dos que están traballando en activo actualmente nesta iniciativa: Paola Tognazzi, que en Wereable Dynamics desenvolve ferramentas en base á ergonomía humana; Virginia Imaz, clown coñecida polas súas clownclusiones en relatorios; PKMN, colectivo de arquitectos, etc.

Unha das conexións improbables que nos destaca é a da marca de bicicletas Orbea con Cocreable, colectivo que promove a co-creación como ferramenta para solventar retos sociais, medioambientais e de negocio co obxectivo de mellorar o proceso de compra dunha nova gama de bicicletas.

Nos seguintes videos podese ver máis ampliamente como se traballa en torno a este proxecto de Conexións Improbables:

•  Hibrilaldiak
• Roberto Gómez de la Iglesia, Conexiones Improbables